هپاتیت

هپاتیت اصطلاح پزشکی برای التهاب کبد است. این بیماری می تواند توسط تعدادی از عوامل، از جمله ویروس ها 

(مانند هپاتیت Bو Aو C) سوء مصرف الکل، برخی داروها، از جمله محصولات گیاهی و سموم ایجاد شود.

هپاتیت A چیست؟

هپاتیت A توسط یک ویروس ایجاد می شود. هنگامی که افراد مبتلا به هپاتیت A هستند، ویروس از بدن آنها در حرکات روده خارج می شود. اگر افراد آلوده پس از استفاده از سرویس بهداشتی دست های خود را نشویند،ممکن است دست هایشان آلوده به ویروس باشد.سپس،آنها می توانند ویروس را به هر چیزی که دست می زنند، از جمله غذا، آب و... به افراد دیگر منتقل کنند.

مردم در سراسر جهان ممکن است به هپاتیت A مبتلا شوند.

علائم هپاتیت A چیست؟

در کودکان، هپاتیت A معمولاً هیچ علامتی ایجاد نمی کند. در بزرگسالان، هپاتیت A باعث بیماری شبیه آنفولانزا می شود که به طور ناگهانی حدود یک ماه پس از آلوده شدن فرد شروع می شود.

●احساس خستگی

●تهوع یا استفراغ

●بی اشتهایی

● تب بالاتر از 100.4 درجه فارنهایت (38 درجه سانتیگراد)

●درد زیر دنده ها در سمت راست شکم

بعداً، علائم معمولاً عبارتند از:

●ادرار تیره رنگ

●اجابت مزاج به رنگ روشن

●یرقان که زمانی است که پوست یا قسمت سفید چشم زرد می شود

●خارش پوست

به ندرت، هپاتیت A می تواند باعث آسیب کبدی شود که می تواند منجر به مرگ شود.

اگر با کسی که هپاتیت A دارد زندگی کنم یا با او باشم چه می شود؟

اگر با فردی که مبتلا به هپاتیت A است زندگی می کنید یا با آن ها بودید، در اسرع وقت به پزشک یا پرستار خود اطلاع دهید. اگر هرگز واکسن هپاتیت A را دریافت نکردید، ممکن است لازم باشد آن را دریافت کنید.

شما می توانید هپاتیت A را از فردی که آلوده است و هنوز علائمی ندارد، بگیرید. شما همچنین می توانید آن را از فردی که تا یک هفته پس از ابتلا به زردی (یعنی زمانی که پوست یا قسمت سفید چشم زرد می شود) علائم دارد، مبتلا شوید.

هپاتیت B چیست؟

هپاتیت B یک بیماری جدی است که می تواند به کبد آسیب برساند. کبد یک عضو بزرگ در سمت راست بالای شکم است و ویروس باعث این بیماری می شود. با تماس مایعات بدن، ویروس از فردی به فرد دیگر سرایت می کند. این می تواند به چند طریق اتفاق بیفتد، مانند داشتن رابطه جنسی یا سوزن مشترک.

علائم هپاتیت B چیست؟

هنگامی که برخی از افراد برای اولین بار به هپاتیت B مبتلا می شوند ،به آن هپاتیت B "حاد" می گویند) ممکن است احساس کنند که به آنفولانزا مبتلا شده اند). افراد همچنین می توانند این علائم را داشته باشند:

●تهوع

●درد در سمت راست بالای شکم

●زردی چشم یا پوست (به نام یرقان)

این علائم معمولا بهتر می شوند، اما ممکن است هفته ها تا ماه ها طول بکشد.

برای اکثر افراد مبتلا به هپاتیت B، آسیب کبدی آنها در عرض حدود 6 ماه بهبود می یابد. اما از هر 20 بزرگسالی که به هپاتیت B مبتلا می شود، 1 نفر برای مدت طولانی به این بیماری مبتلا است. این هپاتیت B "مزمن" نامیده میشود.

اکثر افراد مبتلا به هپاتیت B مزمن هیچ علامتی ندارند. اما، با گذشت زمان، عفونت می تواند منجر به یک بیماری کبدی به نام "سیروز" شود. علائم سیروز عبارتند از:

● تورم در شکم و پاها و تجمع مایع در ریه ها

● کبودی یا خونریزی به راحتی

●مشکل تنفسی

●احساس سیری

● سردرگمی که می تواند ناگهان شروع شود

●کما

هپاتیت B مزمن نیز خطر ابتلا به سرطان کبد را افزایش می دهد.

چگونه به این بیماری مبتلا شدم؟

چند راه برای ابتلا به ویروس هپاتیت B وجود دارد. همه آنها شامل مخلوط کردن مایعات بدن با افراد دیگر است. ممکن است شما به این بیماری مبتلا شده باشید:

● داشتن رابطه جنسی با فردی که مبتلا شده است.

●به اشتراک گذاشتن سوزن مواد مخدر با فردی که آلوده شده است.

●استفاده از سوزن های آلوده برای خالکوبی، طب سوزنی، یا سوراخ کردن

●به اشتراک گذاشتن مسواک، تیغ یا سایر وسایل شخصی با فردی که آلوده شده است.

اگر مادر شما در دوران بارداری شما هپاتیت داشته است، این احتمال وجود دارد که شما عفونت را از او گرفته باشید. این امر به ویژه اگر از کشوری باشد که هپاتیت B در آن شایع است، محتمل است. به همین ترتیب، اگر هپاتیت B دارید و باردار هستید، می توانید عفونت را به کودک خود منتقل کنید.

آیا آزمایشی برای هپاتیت B وجود دارد؟

اگر پزشک یا پرستاربراساس علائم شما مشکوک به هپاتیت B باشد، آزمایش خون را برای بررسی عفونت انجام می دهد. اگر شما در معرض خطر بالای ابتلا به هپاتیت B هستید، حتی اگر علائمی نداشته باشید، پزشک ممکن است این آزمایشات را نیز انجام دهد. برای مثال، اگر در منطقه‌ای زندگی می‌کنید که هپاتیت B شایع است، یا اگر تماس نزدیک با فردی که ممکن است آلوده باشد، ممکن است آزمایش شوید.

آزمایش خون همچنین می تواند نشان دهد که آیا در گذشته هپاتیت B داشته اید، حتی اگر عفونت به خودی خود بهبود یافته باشد.

پزشک شما همچنین ممکن است بخواهد آزمایشاتی را انجام دهد تا ببیند آیا کبد شما آسیب دیده است یا خیر.این می تواند شامل آزمایش خون یا آزمایش هایی برای اندازه گیری سفتی کبد باشد. برخی افراد ممکن است بیوپسی کبد دریافت کنند. برای این آزمایش، پزشک سوزنی را وارد کبد می کند و نمونه کوچکی از بافت را خارج می کند. نمونه نشان می دهد که آسیب چقدر شدید است.

هپاتیت B چگونه درمان می شود؟


اکثر افراد مبتلا به هپاتیت B حاد نیازی به درمان ندارند. بدن معمولاً در عرض 6 ماه خود به خود از شر عفونت خلاص می شود.

اگر به هپاتیت مزمن مبتلا هستید، یعنی ویروس پس از 6 ماه از بین نرفته است، ممکن است پزشک مصرف دارو را به شما پیشنهاد دهد. با این حال، همه افراد مبتلا به هپاتیت B مزمن به درمان فوری نیاز ندارند. اگر پزشک شما تصمیم بگیرد که نیازی به شروع فوری درمان ندارید، به مرور زمان شما را تحت نظر خواهد گرفت. این شامل انجام منظم آزمایش خون است. اگر آزمایش‌ها نشان می‌دهد که ویروس آسیب بیشتری به کبد شما وارد می‌کند یا اگر علائم جدیدی دارید، ممکن است در آن زمان دارو را شروع کنید.برای افرادی که نیاز به درمان دارند، معمولاً دارویی است که با ویروس مبارزه می کند، به نام «ضد ویروس». افرادی که از داروهای ضد ویروسی استفاده می کنند معمولاً برای سال ها و گاهی مادام العمر نیاز به درمان دارند. در موارد شدید، ممکن است فرد نیاز به پیوند کبد داشته باشد، اما این اتفاق نادر است. پیوند کبد جراحی برای جایگزینی کبد بیمار با یک کبد سالم است.علاوه بر درمان، پزشک یا پرستار شما ممکن است انجام آزمایش اولتراسوند را هر ۶ ماه یکبار توصیه کند. (سونوگرافی تصاویری از داخل بدن ایجاد می کند.) این برای اطمینان از عدم ابتلا به سرطان کبد است.

در صورت ابتلا به هپاتیت B مزمن چگونه می توانم از کبد خود محافظت کنم؟

●از مصرف الکل خودداری کنید

●برای هپاتیت A و سایر بیماری ها از جمله آنفولانزا و ذات الریه واکسینه شوید

●قبل از مصرف داروهای مسکن بدون نسخه از پزشک یا پرستار خود سوال کنید. (این داروها گاهی اوقات می توانند به کبد آسیب برسانند.)

چگونه می توانم ازانتقال دادن بیماری به افراد دیگر جلوگیری کنم؟

اگر عفونت فعال هپاتیت B دارید، می توانید شانس خود را برای انتشار ویروس کاهش دهید اگر:

●اطمینان حاصل کنید که خانواده و دوستان نزدیک شما آزمایش و واکسن هپاتیت B را دریافت کنند

●هر بار که رابطه جنسی دارید از کاندوم لاتکس استفاده کنید

● تیغ، مسواک یا هر چیزی که ممکن است روی آن خون باشد را به اشتراک نگذارید

●از سوزن یا سرنگ مشترک استفاده نکنید

●از بانداژ برای پوشاندن بریدگی ها و زخم های باز استفاده کنید

●قطره های خون خود را با مخلوطی از سفید کننده و آب از روی اشیا پاک کنید. برای مخلوط 9 آب ویک وایتکس استفاده‌کنید .

افراد مبتلا به هپاتیت B هنوز هم می توانند با خیال راحت در آغوش گرفته و ببوسند و همچنین فنجان یا ظروف غذا خوردن را به اشتراک بگذارند. هپاتیت B نیز از طریق سرفه یا عطسه منتقل نمی شود.


چه اقداماتی را باید قبل از بارداری انجام دهم؟

اگر هپاتیت B مزمن دارید و می خواهید باردار شوید، ابتدا با پزشک یا پرستار خود صحبت کنید. ممکن است چندین ماه قبل از زایمان نیاز به درمان دارویی داشته باشید. علاوه بر این، هنگام زایمان، کودک شما باید فورا واکسن های ویژه دریافت کند. این واکسن ها از کودک شما در برابر عفونت محافظت می کند. بعلاوه، کودک شما در 1 یا 2 ماهگی واکسن و واکسن دیگری را در 6 ماهگی دریافت می کند. آزمایش بین 9 تا 12 ماهگی نشان می دهد که آیا نوزاد به این بیماری مبتلا است یا خیر. پزشک شما تصمیم خواهد گرفت که آیا در آن زمان به تزریق واکسن بیشتری نیاز دارد یا خیر.


هپاتیت C

اکثر افراد آلوده به ویروس هپاتیت C علائمی ندارند یا فقط علائم خفیفی دارند، بنابراین همیشه نمی دانند که آلوده هستند.در برخی افراد، با گذشت زمان، عفونت مزمن با ویروس هپاتیت C می تواند به کبد آسیب برساند و منجر به سیروز شود. نوشیدن الکل، اضافه وزن و استفاده از ماری جوانا خطر ابتلا به سیروز را افزایش می دهد.

انتقال هپاتیت C

بسیاری از افراد مبتلا به عفونت هپاتیت C اکنون می دانند که چگونه آلوده شده اند. ویروس هپاتیت C از طریق تماس با خون منتقل می شود. رایج ترین راه هایی که افراد مبتلا می شوند عبارتند از:

●استفاده از سوزن‌ها، سرنگ‌ها یا سایر لوازمی که برای تزریق مواد مخدر استفاده می‌شوند

● دریافت خون قبل از سال 1990، زمانی که خون به طور معمول برای هپاتیت C یا سایر عفونت ها آزمایش نمی شد.

● رابطه جنسی با فرد مبتلا

همچنین ممکن است به ویروس هپاتیت C مبتلا شود اگر :

● انجام سوراخ کردن بدن یا خالکوبی با تجهیزات نامناسب ضدعفونی شده

●نی های مشترک مورد استفاده در مصرف کوکایین کوکائین

●مسواک، تیغ، یا چیزهای دیگری که ممکن است روی آنها خون باشد مشترک استفاده کنید

●گیر کردن با یک جسم تیز که خون آلوده روی آن است (همانطور که ممکن است در یک محیط درمانی اتفاق بیفتد)

زنان باردار حدود 5 درصد احتمال دارد که ویروس را به جنین در حال رشد منتقل کنند.

هیچ مدرکی مبنی بر اینکه هر یک از فعالیت های زیر منجر به انتقال هپاتیت C شود وجود ندارد:

●بوسیدن یا در آغوش گرفتن

●عطسه یا سرفه کردن

●تماس گاه به گاه یا تماس دیگری که شامل خون نباشد

●به اشتراک گذاشتن غذا، آب، ظروف غذاخوری، یا لیوان نوشیدنی

عفونت حاد در مقابل عفونت مزمن هپاتیت C  هنگامی که افراد برای اولین بار به ویروس هپاتیت C مبتلا می شوند، به چیزی مبتلا می شوند که عفونت حاد نامیده می شود. برخی از افراد می توانند در این مرحله با عفونت مبارزه کرده و درمان شوند. اما بیشتر افراد 60 تا 80 درصد از افراد مبتلا  به عفونت مزمن مبتلا می شوند. این بدان معناست که ویروس در بدن آنها فعال باقی می ماند، حتی اگر ندانند که به آن مبتلا هستند.

شیوع هپاتیت C:

هپاتیت C نسبتاً شایع است و تقریباً 3 درصد از جمعیت در سراسر جهان و حدود 1 درصد از جمعیت در ایالات متحده را تحت تأثیر قرار می دهد. میزان عفونت هپاتیت C در طول زمان در نوسان بوده است، اما همچنان بالاست. به طور خاص، نرخ عفونت هپاتیت C در میان بزرگسالان جوان در ایالات متحده افزایش یافته است، که احتمالاً منعکس کننده اپیدمی مصرف مواد مخدر و تزریقی است. هپاتیت C همچنین در میان متولدین سال های 1945 تا 1964 که بسیاری از آنها ناآگاهانه به این بیماری مبتلا شده اند، همچنان نگران کننده است.

علائم هپاتیت C :

اکثر افراد مبتلا به هپاتیت C هیچ علامتی ندارند یا فقط علائم غیراختصاصی خفیفی دارند که به سختی می توان آن را به عفونت نسبت داد. در میان کسانی که علائم دارند، شایع ترین شکایت خستگی است. سایر علائم کمتر شایع عبارتند از تهوع، کاهش اشتها، درد ماهیچه ها یا مفاصل، ضعف و کاهش وزن.

تشخیص هپاتیت C :

ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی هپاتیت C را با استفاده از دو نوع آزمایش تشخیص می دهند. یک نوع آزمایش خون را برای وجود آنتی بادی (پروتئین های ساخته شده توسط سیستم ایمنی در پاسخ به ویروس) بررسی می کند. اگر ارائه‌دهنده مراقبت‌های بهداشتی شما این دستور را بدهد، می‌توانید خون خود را برای آزمایش در آزمایشگاه بگیرید. همچنین می توانید یک کیت تست آنتی بادی بخرید تا نمونه کوچکی از خون خود را در خانه بگیرید و سپس آن را به آزمایشگاه پست کنید.

نوع دیگر آزمایش وجود ماده ای به نام RNA ساخته شده توسط خود ویروس را بررسی می کند. اکثر افرادی که تست آنتی بادی منفی دارند، عفونت هپاتیت C ندارند و نیازی به آزمایش اضافی ندارند. با این حال، ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی همچنین ممکن است آزمایش RNA را در صورت مشکوک به عفونت حاد یا اگر فرد مورد آزمایش دارای سیستم ایمنی بالقوه در معرض خطر (مانند افراد مبتلا به عفونت HIV) باشد، درخواست کنند. افرادی که عفونت مزمن فعال دارند، هم تست آنتی بادی و هم تست RNA مثبت خواهند داشت. افرادی که تست آنتی بادی مثبت و تست RNA منفی دارند، آزمایش آنتی بادی مثبت کاذب داشتند یا در یک زمان عفونت داشتند، اما توانستند با آن مبارزه کنند.

آیا من درمان خواهم شد؟

اگر داروهای خود را دقیقاً طبق دستور مصرف کنید، شانس درمان بسیار عالی است. با جدیدترین درمان‌ها، افرادی که قبلاً تحت درمان هپاتیت C قرار نگرفته‌اند، بیش از 90 درصد موارد درمان می‌شوند. افرادی که قبلاً درمان ناموفق بوده اند یا مبتلا به سیروز هستند، شانس بهبودی کمی دارند.

سه تا شش ماه پس از قطع درمان برای هپاتیت C، ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی به شما آزمایش خون می دهد تا ببیند آیا بهبود یافته اید یا خیر. اگر اثری از ویروس در خون وجود نداشته باشد، به آن پاسخ ویروسی پایدار (SVR) گفته می شود و به عنوان یک درمان در نظر گرفته می شود. اگر پس از اولین دوره درمانی خود درمان نشدید، ممکن است او پیشنهاد کند که درمان را با ترکیبی متفاوت از داروها دوباره امتحان کنید.

درمان هپاتیت C به این معنی است که ویروس دیگر در بدن نیست و دیگر نمی تواند به کبد آسیب برساند. هپاتیت C تنها عفونت مزمن ویروسی در انسان است که با این روش بدون هیچ گونه اثری از ویروس در خون، کبد یا سایر نقاط بدن قابل درمان است. برای اکثر افراد، زخم کبد که به دلیل هپاتیت C ایجاد شده است می تواند به تدریج پس از درمان بهبود یابد. با این حال، برای افراد مبتلا به سیروز، خطر کمی برای بدتر شدن بیماری کبد یا سرطان کبد حتی پس از درمان هپاتیت C باقی می ماند.

درمان هپاتیت C باعث مصونیت فرد در برابر ویروس نمی شود. فردی که تحت درمان و درمان هپاتیت C قرار گرفته است، می تواند پس از قرار گرفتن مجدد در معرض ویروس مجدداً آلوده شود.

اهمیت مصرف داروهای هپاتیت C طبق دستور:

اگر برای هپاتیت C تحت درمان هستید و داروها را به روش اشتباه مصرف می کنید، احتمالاً آنطور که باید کار نمی کنند. همچنین می توانید در نهایت بیشتر به خودتان آسیب بزنید تا سود. با برخی از داروها، اگر افراد دوزهای مصرفی خود را حذف کنند یا تمام داروهای خود را مصرف نکنند، ویروس هپاتیت C می تواند به سرعت "مقاوم" شود. این بدان معناست که ویروس یاد می گیرد که داروها را پیشی بگیرد و بنابراین داروها کارساز نیستند.برای اینکه به یاد داشته باشید که تمام داروهای خود را در زمان مناسب مصرف کنید، از یادآورهای ویژه ای به نام "کمک های حافظه" استفاده کنید. به عنوان مثال، از یک «جعبه قرص سخنگو» یا یک ساعت مچی یا برنامه تلفن هوشمند استفاده کنید که می‌تواند به شما بگوید هر زمان که زمان مصرف قرص‌هایتان است.

                                                                                                                                                  مرجع :uptodate2023






DNN