بيمار گرامی / همراه عزيز : باسلام و آرزوی سلامتی شما
با مطالعه نوشتار حاضر ابتدا با ماهيت بيماری تان و سپس با نحوۀ مراقبت از خود آشنا می شويد.
مقدمه
التهاب گوش میانی با مایع پشت پرده شایع ترین بیماری گوش در کودکان سنین قبل از مدرسه است که به دو صورت حاد و مزمن وجود دارد.
فرم حاد این بیماری در مرحله اول یک تا دو روز طول می کشد که افزایش درجه حرارت بدن به 39-40 درجه می رسد. بیمار یک درد ضربان دار شدید دارد که در طول شب شدیدتر از روز است که در سنین بالا تب وجود ندارد.
مرحله دوم 3-8 روز طول می کشد که چرک گوش خود به خودی خارج می شود که بعد از آن درد و تب فروکش می کند.
در مرحله سوم که 2-4 هفته طول می کشد ترشحات گوشی خشک می شود و شنوایی به سطح طبیعی بازمی گردد.
در فرم مزمن بیماری هنگامی که کاهش شنوایی قابل توجه وجود دارد، جراحی است که نیاز به گذاشتن لوله تهویه گوش (VT) است که گاهی با برداشتن لوزه سوم نیز همراه است.که در اطفال تحت بیهوشی عمومی با برشی در ربع جلویی تحتانی پرده گوش داده می شود و مایع تخلیه می شود و با گذاشتن لوله تهویه تخلیه به صورت دراز مدت دست کم 6 ماه انجام می شود.
مراقبت های پس از عمل جراحی
بیمار بعد از منتقل شدن به بخش برای 2-3 ساعت چیزی نخورد و سپس با مایعات و سوپ خوردن شروع کند. در صورت صلاحدید پزشک محدودیت غذایی ندارد.
در صورت بروز درد در ناحیه حلق با استامینوفن درد کنترل می شود و البته طی 2-3 روز بهبودی حاصل می شود.
داروهای تجویز شده طبق دستور پزشک مصرف نمایید.
در زمان استحمام کودک نباید آب داخل گوش برود لذا قبل از حمام رفتن پنبه آغشته به وازلین در گوش قرار دهید و مدت استحمام کوتاه باشد.
از شنا کردن بدون محافظ گوش پرهیز کنید.
لازم است معاینات دوره ای جهت کنترل پروتز کار گذاشته شده در گوش و تا افتادن آن (3-4 ماه) انجام شود. بنابراین پس از ترخیص و تا وقتی که پروتز داخل گوش نیفتاده در مورد مراجعه بعدی از پزشک خود سوال نمایید.
حالات زیر بعد از عمل جراحی VT گذراست و از بین می رود:
1. احساس سنگینی و پری گوش یا بی حسی لاله گوش
2. دردهای تیرکشنده گوش و یا اطراف گوش
3. احساس وجود مایع یا آب در گوش یا شنیدن صدای مایع یا نبض گوش
4. خارج شدن ذراتی شبیه لخته از گوش و یا خروج ترشحات خونی یا آبکی مختصر از گوش.
علائم هشداردهنده:
در صورت موارد زیر به پزشک یا نزدیک ترین اورژانس محل سکونت مراجعه نمائید:
خونریزی از گوش و یا حلق، بروز حالت تهوع شدید، خروج ترشحات زرد یا بدبو، تب و لرز.